image
hl1

Była sobie wesoła, bardzo wesoła Ludwiczka…

rounded_img

Jak się myła, to śpiewała. Jak szła, to podskakiwała. A jak spała, to się uśmiechała przez sen i wtedy na policzkach robiły jej się dwa ładne, zabawne dołeczki. Nie płakała nawet wtedy, kiedy miała wziąć lekarstwo albo wtedy kiedy stłukła sobie kolano. Ponieważ Ludwiczka była bardzo wesołą dziewczynką postanowiła znaleźć sobie kolegę, który byłby taki wesoły jak ona sama. Poszła więc w świat szukać króla z piernika, który nigdy się nie złościł. Po drodze spotkała zająca, co szybko biegał i miał długie uszy, stracha na wróble, który miał włosy ze starej szczotki a głowę z dyni, ale był bardzo sympatyczny, ślimaka co wszystko robił pomału i świnkę łaciatą, co lubi jeść żołędzie. Wszystkim spodobał się pomysł szukania króla z piernika więc dołączali do Ludwiczki. Wędrowali i pomagali sobie wzajemnie. W końcu dotarli na łąkę, gdzie stał domek ze złotego piernika. Ludwiczka wiedziała, ze tam mieszka król z piernika. Pobiegła pędem w jego stronę, ale nie zauważyła strumyka i wpadła do wody. Przyjaciele wyciągnęli dziewczynkę z opałów. Była cała mokra, ale nie płakała. Widział to wszystko król z piernika. Podszedł do Ludwiczki by ją pocieszyć, ale ta zaczęła się głośno śmiać. Cała gromadka została zaproszona do piernikowego domku. Tam król poczęstował ich miodem na ślicznych spodeczkach. Niestety, zając przypadkiem przewrócił stół i stłukł wszystkie spodeczki. Król z piernika jednak się nie zezłościł, bo miał serce z miodu. W ten sposób Ludwiczka i król z piernika zostali przyjaciółmi na całe życie. Król został także przyjacielem zająca, stracha na wróble, ślimaka i świnki, bo przyjaciele naszych przyjaciół są naszymi przyjaciółmi.

Aby stworzyć swoistą i niepowtarzalną osobowość naszego przedszkola podjęto decyzję o nadaniu imienia placówce Po przeanalizowaniu dziecięcej literatury na patronkę wybrano Wesołą Ludwiczkę – bohaterkę opowiadania Anny Świrszczyńskiej. O wyborze tej pozycji zadecydowały bogate walory wychowawcze. Wszystkie występujące w opowiadaniu postaci cechuje uprzejmość, uczynność, obowiązkowość i chęć nawiązywania towarzyskich kontaktów, co wpływa na kształcenie uczuciowego stosunku dziecka do świata zewnętrznego i samego siebie. Do tego ważnego momentu, tj. nadania imienia naszej placówce wszyscy przygotowywali się bardzo długo i starannie. Pierwszym etapem tego było przygotowanie i wystawienie przez nauczycielki inscenizacji O Wesołej Ludwiczce, na którą zaproszono dzieci, rodziców i sympatyków naszego przedszkola. Spektakl został przyjęty z wielkim entuzjazmem. Rodzice z ogromnym zaangażowaniem włączyli się we wszelkie poczynania związane z przybliżaniem dzieciom postaci przyszłej patronki.

Wykorzystując osobowość głównej bohaterki – dziewczynki pełnej optymizmu i afirmacji życia – opracowano i zrealizowano w okresie przygotowującym do nadania imienia autorski program wychowawczy. Dzięki niemu wspierano dzieci w budowaniu pozytywnego obrazu własnej osoby, rozbudzano wiarę we własną skuteczność, rozwijano ich własną niepowtarzalną osobowość. Wykorzystano także autorski program edukacji emocjonalnej Ludwiczka uczy – dzieciństwo na całe życie, którego celem było ukazanie dzieciom, dzięki postaci Ludwiczki, potrzeby zgodnego działania, mądrego rozwiązywania konfliktów poprzez kompromis i akceptację potrzeb innych osób, rozwijanie opiekuńczości i tolerancji wobec innych.

Następnym krokiem było ogłoszenie konkursu dla Rodziców na logo przedszkola. Spośród zgłoszonych projektów wybrano ten, który oddaje istotę placówki i zarazem jest prosty w zrozumieniu oraz wykonaniu przez dzieci. W ciągu całego roku przedszkolacy w poszczególnych grupach wiekowych przedstawiali własne interpretacje bajki o Ludwiczce posługując się różnymi technikami teatralnymi (teatr cieni, kukiełki, supełki). Wspaniałą zabawą okazało się tworzenie i nauka hymnu placówki, co pomogło dzieciom w identyfikowaniu się z własnym przedszkolem. Zorganizowano kącik poświęcony autorce książki – Annie Świerczyńskiej, dzięki któremu dzieci miały okazję poznać jej twórczość. Ogromnym powodzeniem cieszył się również konkurs plastyczny dla dzieci i rodziców Ludwiczka i jej przyjaciele, którego celem było zintegrowanie środowiska rodzinnego z przedszkolem. Wszystkie prace konkursowe wystawiono w przedszkolnej galerii, a później sprzedano na aukcji.

Dzięki tym działaniom dzieci poznały i polubiły postać patronki przedszkola. Efektem końcowym tych poczynań było uroczyste nadanie imienia naszemu przedszkolu, które odbyło się w czerwcu 2003 roku. Swą obecnością zaszczyciły nas władze miasta Katowic, przedstawiciele Kuratorium Oświaty, byli pracownicy naszego przedszkola oraz wielu innych gości. W części artystycznej wystąpiły: działający w przedszkolu zespół taneczno – wokalny Wesoła Ludwiczka oraz dzieci z Klubu Małego Aktora.

Dzięki Wesołej Ludwiczce będziemy wychowywać kolejne roczniki w umiłowaniu wartości uniwersalnych takich jak: piękno, dobro, prawda i miłość.

rounded_img

 

rounded_img

 

rounded_img